zəbərdəst

sif. <fars.> köhn.

1. Çox qüvvətli, çox güclü, qolugüclü.

2. İstedadlı, talantlı, qüvvətli. Zəbərdəst şair. – <Nizami:> Fəqir bəxtəvərəm, şairəm, zəbərdəstəm; Cahan kiminsə qoy olsun, mən onda sərbəstəm. M. S. O..